تطبیق آموزه ها و مراسمات آیینی ادیان، نوعی راهکار برای شناخت بهتر پیروان ادیان است

به گزارش شبکه معالم، دکترمهدی قاسمی، استاد ادیان مرکز تخصصی آخوندخراسانی، در کارگاه روش تحقیق پیشرفته مطالعات تطبیقی ادیان، ابتدا به بیان توضیحات اولیه از تقسیم بندی ادیان و سپس از منظر نژادی به ادیان غیر سامی یعنی شاخه ادیان آریائی مثل (هندوئیسم، بودا، ایران باستان: مغان و زرتشت) پرداخت و گفت: از دیدگاه ادیانی، این قسم جزو ادیان فلسفی و حاصل فلسفیدن انسان است؛ مانند: هندوئیسم؛ بودیسم؛ کنفوسیوس است که درقبال ادیان وحیانی قرار دارند.

وی در ادامه به متون مقدس هندوئیزم یعنی کتاب‌های مقدس وداها (Vedas دانش) اشاره کرد که به زبان سانسکریت گرد آمده است و بیان داشت: پژوهش‌گران تاریخ تصنیف وداها را بین ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ق.م می‌دانند، و براین‌اساس سال‌های ۱۵۰۰-۸۰۰ ق.م را دوره ودایی می‌خوانند. وداها شامل ۴ کتابند: ۱٫ ریگ ودا (Rig-veda) یعنی ودای ستایش؛ ۲٫ یَجور ودا (Yajur-veda) یعنی ودای قربانی؛ ۳٫ سامَ ودا (Sama-veda) یعنی ودای سرود‌ها؛ ۴٫ اَتهَروَ ودا (Atharva-veda) یعنی ودای اتهروان (نام نویسنده این ودا). او به اوپانیشادها که در اواخر ادوار ودایی تصنیف شده اند و به افکار توحیدی نزدیک هستند اشاه کرد و گفت علامه طباطبائی در المیزان (ج۱۰، عربی، ص۲۹۱، فارسی، ص۴۳۰) این متن را تحسین کرده و آن را خواندنی توصیف کرده است. بخشی از این متن مقدس در کارگاه مطالعه شد.

وی سپس در این کارگاه و برای نمونه، سانحه ازلی (آغاز خلقت) و معاد (فرشگرد) را در دو آیین زرتشت و اسلام تطبیق داد و به آموزه های مهم مانند چینوَت (پل صراط)؛ برج خاموشان؛ احکام طاهر و نجس و… اشاره کرد و تطبیق این نوع آموزه ها را نوعی راهکار برای محققان ادیان برشمرد که در سایه آن میتوان به گفتگو میان پیروان پرداخت و یا در صورت نیاز، با روش جدل نیز از آموزه های اصیل قرآنی و دینی اسلام دفاع نمود.