شبکه معالم اداره کل آموزش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی
شبکه معالم ـ استاد حوزه علمیه گفت: وظیفه سازمان هایی مانند دفتر است که در راه اهداف و رسالات اهل بیت(ع)، نیروهایی را تربیت کنند که خادم اسلام و نظام اسلامی باشند.
به گزارش شبکه معالم، آیت الله مهدی مروارید، عضو شورای عالی حوزه علمیه خراسان در مراسم عمامه گذاری تعدادی از دانش پژوهان مرکز تخصصی آخوند خراسانی وابسته به دفتر تبلیغات اسامی خراسان رضوی با اشاره به آیه شریفه «الذین یبلغون رسالات الله… » تلبس به لباس روحانیت را پا گذاشتن در مسیر سربازی امام زمان دانست و اظهار داشت: طلاب باید در این مسیر که راه تبلیغ دین و ولایت و معارف ائمه اطهار(ع) است، ثابت قدم باشند.
وی گفت: بر اساس روایاتی که منتسب به امام صادق(ع) می باشد، حضرت رضا(ع) ملقب به عالم آل محمد است، البته تمام ائمه(ع) عالم هستند اما ظهور و بروز عالم بودن امام رضا(ع) به لحاظ موقعیت اجتماعی ایشان در زمان مأمون و جلسات خاصی که با اهداف شوم تشکیل می داد، بوده و این جلسات در حقیقت به نفع حضرت رضا(ع) و حقیقت تشیع تمام شد و جهات علمی حضرت رضا(ع) و مناظرات ایشان با فرقه های مختلف، جلوه خاصی را ایجاد کرد که در زمان سایر ائمه اطهار(ع) ایجاد نشد؛ این جلوه های علمی در عیون اخبار الرضا و متون شبیه به آن آمده است و خطبه های توحیدی آن حضرت به فرمایشات و خطبه های امیر مؤمنان(ع) شباهت دارد و معارف عالی و بلند اهل بیت(ع) در آن وجود دارد.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه مشهد، وظیفه دفتر تبلیغات اسامی را سنگین و ارزشمند برشمرد و افزود: [سازمان هایی] مانند دفتر تبلیغات اسلامی باید در راستای اهداف و رسالات اهل بیت(ع) حرکت کنند زیرا کاری بسیار با ارزش است و تبلیغ رسالات انبیاء نیازمند سازوکاری ویژه می باشد و وظیفه سازمان هایی مانند دفتر است که در این مسیر نیروهایی را تربیت کند که خادم اسلام و نظام اسلامی باشند.
وی با اشاره به روایتی از امام رضا(ع) در خصوص دوستی و دشمنی عقل و جهل افزود: نوری که انسان را به سوی خیر هدایت می کند، همان عقل است و ما باید در راهی باشیم که بتوانیم صداقت و عقل را تقویت کرده و با جهل مبارزه کنیم و امیدواریم [سازمان هایی] مانند دفتر نیز
در این مسیر گام بردارند.
آیت الله مروارید به حدیث دیگری از امام رضا(ع) اشاره و خاطرنشان کرد: مؤمن زمانی که کار خوبی انجام می دهد، خوشحال است و خداوند را به خاطر این توفیق بر کار خیر سپاس می گوید زیرا انسان خود را همواره به توفیق از جانب خداوند محتاج می بیند و اگر از او معصیتی سر بزند، استغفار می کند.
