به گزارش شبکه معالم، دکتر جعفر رحمانی، دانشیار جامعه المصطفی العالمیه، درسومین نشست تخصصی دوره آموزش تفکرگرا و پژوهشمحور، که از سوی مرکز تخصصی طوبی برگزار شد، به تدریس تفکرگرا در بعد روش های خلاق پرداخت و بیان کرد: در روش تدریس خلاق فرض بر این است که اگر فراگیر آزاد باشد یادگیری عمیقتر و بالاتر است و فراگیر به اهداف مطلوب می رسد. در این روش نگرش به فراگیر این چنین است که فراگیر کندذهن یا تیزهوش وجود ندارد، بلکه استعداد افراد متفاوت است، برخی هوش اجتماعی، برخی هوش ریاضی یا منطقی و برخی هوش هنری دارند. در روش تدریس خلاق نمی توان افراد را با آی کیو یا هوش منطقی ارزیابی کرد بلکه هر فرد دارای استعداد بالقوه ای است که می تواند رشد کند. در تدریس تفکرگرا سرعت نابودگر است و نیاز به صبوری و تحمل بالا است و استاد تنها کار هدایت و تسهیلگری را به عهده دارد.
دکتر رحمانی در ادامه افزود: تدریس خلاق روشی بر اساس تفکر واگرا است نه همگرا به این معنی که در روش همگرا، فراگیر باید چیزی را بگوید که استاد می خواهد. فراگیر موظف است متن را مطالعه کرده و آن را با همان زبانی بگوید که استاد می خواهد. اما زمانی که هدف به حرکت واداشتن مغز باشد، روش تدریس واگرا روش مطلوب است. در این روش فراگیر به جای یادگیری معلول ها، علل را پیدا می کند و به دنبال راه حلها و افکار جدید است.
وی در انتها به انواع یادگیری پرداخت و آن را سه نوع بیان کرد: نوع اول یادگیری تک حلقه ای است که در آن استاد خط قرمزهایی را طرح و فراگیر را وادار میکند زیر آن خط قرمز فکر کند. در این نوع یادگیری هدف ثابت و روش ها آزاد است. نوع دوم یادگیری دو حلقه ای است که در آن فراگیر حق دارد در مورد هدف شک کند و نوع سوم، یادگیری سه حلقه ای یا تفکر نقادانه است که به فراگیر نحوه فکر کردن و تغییر مدلهای ذهنی و چگونگی تغییر باورهای غلط و تقویت باورهای صحیح را می آموزد. تدریس خلاق از نوع سوم و با بالاترین میزان دستیابی به هدف آموزشی است. می توان با استفاده از تکنیک دوبونو با استفاده از شش سبک فکری، موضوع یا مسئله مورد نظر را بررسی کرد.در این تکنیک رنگ کلاهها نمایانگر طرز تفکر و نگرش افراد میباشد. وی با ارائه تکنیک شش کلاه تفکر، سعی میکند بهکسانی که دورهم جمع میشوند، بیاموزد که تکبعدی فکر نکنند، به تفکر خود وسعت دهند و آنگاه به راههای خلاق بیندیشند. در نهایت با یک هماهنگی مدبرانه نتایج را طبقهبندی کرده و در تصمیمگیری و حل مسائل از آن استفاده کنند. در نتیجه با این تکنیک همه افراد گروه فراگیر با استعدادهای بالقوهی مختلف، در یک کار گروهی هماهنگ به بالاترین میزان به هدف نزدیک می شوند.