خانم حسین پور، کارشناس حلقات مرکز آموزشی طوبی و دبیر حلقه بلاغ خواهران در گفت و گو با شبکه معالم گفت: در این نشست که با حضور فعال اعضا برگزار شد، به عناصر و اجزاء در نگارش مقاله اعم از: مقدمه، چکیده، متن اصلی (توجه به انسجام، غنای علمی، استناد به متون دست اول و …)، نتیجه، فهرست مطالب و منابع، رعایت اصول ویرایشی و نگارشی متناسب با استانداردهای علمی، اشاره شد و اینکه اگر استاندارهای لازم رعایت نشود سبب ایجاد اخلال در متن می شود و به عبارتی اثر را از مراحل بررسی خارج می نماید.

وی افزود: چکیده از قسمت های اصلی متن و به عبارتی از ارکان مقاله است که تا حد زیادی سبب جلب توجه مخاطب نسبت به متن اصلی مقاله می شود. از این رو باید در نوشتن به اصول و قواعد آن پای­بند بود. به عبارتی ارکان مقاله باید از دقت، اختصار، عاری از پیش داوری، عدم تکرار واژگان و جملات برخوردار باشد. در این راستا باید از جملات استاندارد و افعال مناسب استفاده کرد. به علاوه، در چکیده باید در قالب جملات به ضرورت انتخاب موضوع و مساله مورد بررسی اهتمام داشت.

وي بيان داشت: مقدمه را نیز مي‌توان مهمترين بخش مقاله در نظر گرفت زیرا در مقدمه تا حدودی سير ارايه مطالب متن قابل مشاهده است که توجه و دقت كافي از جانب نويسنده در تنظيم مقدمه ضروري است. زیرا گاهی مشکلاتی در نگارش مقدمه ظاهر می شود که عبارتند از: تبیین نا کافی مساله، عدم اشاره به پیشینه، عدم اشاره به ساختار کلی متن و … . همچنین محقق باید در مقدمه از تکرار واژگان پرهیز نماید و همواره  به همخواني عنوان مقاله با مساله مورد تنظیم توجه نماید.

حسین پور خاطرنشان کرد: در قسمت محتوا نیز عمده ترین فعالیت محقق دقت نظر و توجه نسبت به اطلاعات و مواد جمع آوری شده است که باید دارای انسجام محتوایی باشند. از این رو نیازمند صرف زمان زیادی برای ارائه یک متن منسجم است.در عین حال در مراحل مختلف تحقیق باید به پارامترهایی مانند کمبود يا فقدان منابع علمي قابل دسترس، نبود کار مشابه در اين زمينه و سایر موارد توجه داشت تا کار در انتها با مشکلات اصلی مواجه نشود و به عبارتی به سمت موازی کاری سوق داده نشود.

 

 

 

 

•