به گزارش شبکه معالم، حجت الاسلام و المسلمین دکتر سیدعلی طالقانی، عضو هیئت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی، به بحث درباره نسبت وجود ذهنی و موجود خارجی از منظر ابن سینا پرداخت.
وی بیان کردند که: ابن سینا ادراک را “اخذ صوره المدرک” میداند. براین اساس دو پرسش اصلی وجود دارد:
- آیا تعریف مزبور، تمام انحا ادراک را (اعم از خودآگاهی و دگرآگاهی، ادارک واجب و ادراک ممکن، ادراک حسی، خیالی، وهمی و عقلی و …) شامل میشود یا صرفاً بخشی از ادراکات را در بر میگیرد؟
- منظور از “اخذ صوره المدرک” قول به شبح است یا اتحاد ماهوی؟
عضو هیئت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی در ادامه افزود: هریک از دو قول مزبور در سوال دوم را به ابنسینا نسبت دهیم، لوازم و چه بسا مشکلاتی دارد. لازمه ی قول به شبح این است که: اولاً: ادراک همیشه با واسطه است و ثانیاً: هم ماهیت و هم وجود صورت ادراکی متفات از مدرَک خارجی است. اما در صورت پذیرش قول به اتحاد ماهوی اولاً: خودآگاهی ادراکی بی واسطه و دگرآگاهی ادارکی با واسطه خواهد بود. ثانیاً: ماهیت صورت ادراکی با ماهیتِ مدرَک خارجی یکسان بوده در حالی که در دگرآگاهی، برخلاف خودآگاهی، وحدت وجودی بین صورت ادراکی با مدرَک خارجی وجود ندارد.
وی در ادامه ی بحث، با ارائه ی شواهد متنی از آثار ابن سینا گفتند که به نظر میرسد که براساس قول ابن سینا:
- مراد از ادراک در تعریف فوق، تمام انحا ادراک است.
- مراد او از “صوره”، شبح به معنای مصطلح و همچنین صورت در مقابل ماده نیست بلکه مراد وی “مابه الشئ هو هو” یا همان ماهیت بال معنی الاعم است.
حجت الاسلام و المسلمین طالقاندر پایان اضافه کرد: که میتوان تفسیری از شبح ارائه کرد که هم با وحدت ماهوی سازگار باشد و هم با تفسیر ابن سینا.