به گزارش شبکه معالم، حجت الاسلام مهدی برزگر، دانش پژوه مرکز تخصصی آخوند خراسانی در جلسه دفاع پایان نامه خود که با موضوع «جایگاه کتاب مقدس در تفاسیر قرآن کریم» برگزار شد، گفت: یکی از مهمترین معیارها در سنجش تفاسیر قرآن، منابعی است که مفسر از آنها برای فهم مراد خداوند بهره برده است. کتاب مقدس یهود و مسیحیت( عهدین) از جمله منابعی است که برخی از مفسران در تفسیر خود به کار برده اند. اگر چه این منبع در تفسیر قرآن جایگاهی ویژه همانند روایات و قرآن ندارد ولی به عنوان یک منبع مهم در برخی از تفاسیر شیعه شناخته شده است.
وی افزود: اعتقاد مفسران به تحریف عهدین آنان را از توجه به ظرفیت های قابل استفاده در آن منع نکرده است. اگر چه تفاسیر متعددی از عهدین بهره گرفته اند اما این تحقیق به بررسی سه تفسیر معاصر شیعه ( المیزان، الفرقان، التفسیر الاثری الجامع) پرداخته است.
بر اساس یافته های این پژوهش، استفاده های این سه مفسر را می توان در چند عنوان خلاصه کرد: الف) مویّد و شاهدی بر محتوای قرآن. ب) به عنوان متنی تاریخی برای تفصیل قصص قرآن. ج) شاهدی بر قبول یا ردّ برخی احتمالات در تفسیر آیه. د) به منظور فهم اشارات و لطایف قرآنی. ه) معیاری جهت شناخت روایات جعلی و اسرائیلیات.
حجت الاسلام برزگر بیان داشت: موارد یاد شده ممکن است همگی در یک تفسیر یافت نمیشوند ولی غالبشان در تفاسیر مورد بحث مشهودند. به نظر می رسد تاکنون تحقیقات قرآن پژوهان در این عرصه ناقص بوده و جای بررسی و تحقیق بیشتری دارد تا بتوان معیاری مناسب و قابل قبول جهت استفاده از این ظرفیت مهم( عهدین) در تفسیر قرآن ارائه کرد. امید است که این تحقیق گامی گرچه کوچک در این مسیر برداشته باشد.
Tags تفسیر تطبیقی روش شناسی تفسیری لاثری الجامع مهدی بزرگر