به گزارش شبکه معالم، دکترمهدی قاسمی، استاد ادیان مرکز تخصصی آخوندخراسانی، در کارگاه روش تحقیق پیشرفته مطالعات تطبیقی ادیان، ابتدا به بیان توضیحات اولیه از تقسیم بندی ادیان و سپس از منظر نژادی به ادیان غیر سامی یعنی شاخه ادیان آریائی مثل (هندوئیسم، بودا، ایران باستان: مغان و زرتشت) پرداخت و گفت: از دیدگاه ادیانی، این قسم جزو ادیان فلسفی و حاصل فلسفیدن انسان است؛ مانند: هندوئیسم؛ بودیسم؛ کنفوسیوس است که درقبال ادیان وحیانی قرار دارند.
وی در ادامه به متون مقدس هندوئیزم یعنی کتابهای مقدس وداها (Vedas دانش) اشاره کرد که به زبان سانسکریت گرد آمده است و بیان داشت: پژوهشگران تاریخ تصنیف وداها را بین ۱۴۰۰ تا ۱۰۰۰ ق.م میدانند، و برایناساس سالهای ۱۵۰۰-۸۰۰ ق.م را دوره ودایی میخوانند. وداها شامل ۴ کتابند: ۱٫ ریگ ودا (Rig-veda) یعنی ودای ستایش؛ ۲٫ یَجور ودا (Yajur-veda) یعنی ودای قربانی؛ ۳٫ سامَ ودا (Sama-veda) یعنی ودای سرودها؛ ۴٫ اَتهَروَ ودا (Atharva-veda) یعنی ودای اتهروان (نام نویسنده این ودا). او به اوپانیشادها که در اواخر ادوار ودایی تصنیف شده اند و به افکار توحیدی نزدیک هستند اشاه کرد و گفت علامه طباطبائی در المیزان (ج۱۰، عربی، ص۲۹۱، فارسی، ص۴۳۰) این متن را تحسین کرده و آن را خواندنی توصیف کرده است. بخشی از این متن مقدس در کارگاه مطالعه شد.
وی سپس در این کارگاه و برای نمونه، سانحه ازلی (آغاز خلقت) و معاد (فرشگرد) را در دو آیین زرتشت و اسلام تطبیق داد و به آموزه های مهم مانند چینوَت (پل صراط)؛ برج خاموشان؛ احکام طاهر و نجس و… اشاره کرد و تطبیق این نوع آموزه ها را نوعی راهکار برای محققان ادیان برشمرد که در سایه آن میتوان به گفتگو میان پیروان پرداخت و یا در صورت نیاز، با روش جدل نیز از آموزه های اصیل قرآنی و دینی اسلام دفاع نمود.