به گزارش شبکه معالم، حجتالاسلام والمسلمین محمدحسن ربانی بیرجندی، عضو هیئت علمی و مدیرگروه آموزشی فقه و مبانی اجتهاد مرکز تخصصی آخوندخراسانی در دیدار جمعی از دستاندرکاران همایش بزرگداشت مرحوم آیتالله العظمی سیدمحمود حسینی شاهرودی، گفت: اهمیت چنین همایشهایی بسیار زیاد است، اما باید زوایای فکری شخصیت مورد نظر واکاوی شود و از لحظه اول تا آخر همایش، قابل استفاده علمی باشد.
وی با اشاره به اینکه گاهی سبقه غیرعلمی بر همایشها غالب شده و مسائل غیرمرتبط ارائه میشود، گفت: در کتاب «درسهایی از تاریخ فقیهان شیعه» که حاصل درسگفتارهای بنده در مدارس مختلف برای طلاب و ۱۵ جلسه برای مردم در بیرجند و تهران است، زندگی ایشان را آوردهام.
حجت الاسلام و المسملین ربانی بیرجندی افزود: در دوران کودکی در منزل پدری رساله آیتالله العظمی حسینی شاهرودی را میدیدم و پدرم صبحها که به نماز میرفتند، رساله شان و عروهای که با حواشی علما از جمله ایشان بود را مطالعه میکردند؛ همچنین میشنیدم که غالب مردم محله ما در جنوب خراسان و بیرجند مقلدین ایشان بودند.
این استاد حوزه علمیه خراسان ادامه داد: در سال ۱۳۵۳ در مغازه خیاطی برادرم در بیرجند بودم که دیدم کاروان مردمی و اتوبوسهای سیاهپوش عبور کردند و برای فوت ایشان عزاداری میکردند که این برپایی عزاداری در شهرهای کوچک و بزرگ، نشان از پایگاه مهم این عالم بزرگ در نجف داشت.
وی با اشاره به مهمبودن دوران مرجعیت آیتالله العظمی حسینی شاهرودی، از نظر فقهی و سیاسی، گفت: مرحوم حسینی شاهرودی استادی برجسته بودند و بسیاری از اساتید تراز اول دوره ما شاگردان ایشان بودند و برخی بزرگان معتقدند که «هدی الطالب» مرحوم سیدمحمد مروج که جزء بهترین شروح مکاسب شیخ انصاری است، در حقیقت مطالب مرحوم حضرت آیت الله حسینی شاهرودی در تدریس مکاسب بوده است.
این استاد حوزه علمیه خراسان با اشاره به اینکه علما و کسانی که به درجاتی میرسند، از کودکی معنویت در وجود آنها احساس میشود، توجه به حلال و حرام را از نکاتی دانست که آنان بیش از حد مدنظر داشته اند.
وی با اشاره به اینکه منهج فقاهتی مرحوم حضرت آیت الله حسینی شاهرودی بر منهج مشهور فقها بوده و فتاوای شاذ نداشتهاند، گفت: ایشان در درس آقاضیاء شرکت کردند تا خودشان مدرس شدند و به درجه اجتهاد رسیدند.