مقاله اول: بُننگرۀ «شخصیتگرایی» در اصولفقه و هویتیابی نظریۀ حقُالطاعه
نویسند: علی الهیخراسانی
چکیده
بننگره «شخصیتگرایی» بر اصولفقه معاصر سایه افکنده است. این بننگره دارای خاستگاه زبانی و اجتماعی است که سرچشمه آن زبان عربی بهعنوان زبان دانشهای اسلامی است. در اصولفقه، ساختار امر با اندیشه شخصیتگرایی تحلیل میشود؛ بدینگونه که وقتی آمر/ مولا نسبت به کاری امر میکند، درحقیقت، شخصیت آمر به عملی که بدان امر شده ربط پیدا میکند.
درنتیجه، مأمور اگر امر را انجام ندهد درواقع به شخصیت آمر و کرامت او ضربه زده و احترام آمر را رعایت نکرده است. در بننگرۀ شخصیتگرایی، ملاک استحقاق عقاب در مخالفت با امر مولا، زیرپاگذاشتن احترام به مولا، طغیان عبد بر مولای خویش و هتک حرمت شخصیت اوست که بنابر تفسیر عقل عملی صورت میگیرد. نظریۀ حقالطاعه بهعنوان نمونه اعلای بننگرۀ شخصیتگرایی از این منظر نقد میشود. بننگرۀ شخصیتگرایی متناسب با جوامع طبقاتی بوده و مانع رشد تفکر قانونی در اصولفقه است. همچنین نقدهایی براساس رویکرد عقلایی و سنجش میان ارزش احتمال و محتمل در برابر نظریۀ حقالطاعه قرار میگیرد و به دیدگاه پیشنهادی در حجیت احتمال اشاره میشود.
گفتنی است، شماره اول و دوم فصلنامه جستارهای فقهی و اصولی ویژه زمستان ۹۴ و بهار۹۵ به صاحب امتیازی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم (شعبه خراسان رضوی) و مدیر مسئولی حجت الاسلام و المسلمین مجتبی الهی خراسانی و سردبیری دکتر حسین ناصری مقدم جهت دریافت رتبه علمی پژوهشی از کمیسیون نشریات علمی مرکز مدیریت حوزه های علمیه منتشر شده است.
شبکه معالم اداره کل آموزش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی