شبکه معالم اداره کل آموزش دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی
شبکه معالم ـ عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بیان داشت: یکی از معضلات حوزه میان رشته ای این است که با انطباق علوم دیگر با آیات قرآنی تلاش می شود که آن فعالیت میان رشته ای محسوب شود.
به گزارش شبکه معالم، سرکار خانم دکتر فروغ پارسا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در نشست علمی تخصصی مطالعات میان رشته ای قرآن در غرب که از سوی گروه آموزشی فرهنگ و ارتباطات اسلامی مرکز تخصصی آخوند خراسانی برگزار شد، گفت: مطالعات میان رشته ای به معنای فعالیتی علمی است که به دنبال حل مسائل پیچیده جهان امروز است. در این نوع دو یا چند رشته با یکدیگر همکاری می کنند تا مسائلی را در حوزه جهان بر طرف کنند. هدف این فعالیت پژوهشی «فهم دقیق پدیده» و «حل مسأله» خارج از ظرفیت یک دانش خاص است.
وی در ادامه در خصوص انواع مطالعات میان رشته ای بیان کرد: مطالعات میان رشته ای به «چند رشته ای»، «رابطه رشته ای مضاعف»، «ترارشته ای» و… تقسیم می شود. در مطالعات میان رشته ای هیچ یک از رشته ها مبداء و مبنا نبود و هر دو رشته یا روش هایی در هم ادغام شده و دانش جدیدی را ایجاد می کنند.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی همچنین به تبیین مفهوم پیدایی مطالعات میان رشته ای پرداخت و تصریح کرد: پیدایی مطالعات میان رشته ای بدین جهت است که جزیی تر شدن و تخصصی شدن دانش به حدی پیش رفته که رشته ها متناسب با اوضاع جهان وادار به ادغام شده اند.
وی سپس «تنوع و پیچیدگی مسائل و عدم امکان پاسخگویی آن ها با تک رشته ای»، «نوآوری فن آورانه»، «جهش کیفی در آموزش و پژوهش» و «مسأله یابی و پوشش فضای خالی علوم» را از ظرورت های مطالعات میان رشته ای بر شمرد.
دکتر پارسا با اشاره به این که مطالعات میان رشته ای قرآنی از سایر رشته ها موفق تر و کاربردی تر بوده است، به تببین «اهمیت مطالعات میان رشته ای قرآنی» پرداخت و گفت: یک دانش در نگاه اول ممکن است مدرن به نظر برسد؛ اما اگر این دانش لایه شناسی و عقبه تاریخی آن بررسی شود، ممکن است به مباحث سنتی نیز نزدیک شود.
وی افزود: رابطه مباحث مدرن و سنتی به دو مبحث «لایه شناختی» و «مؤلفه ای» تقسیم می شود؛ منظور از «مؤلفه ای» مفاهیم مدرنی هستند که پیش از این در تاریخ قرآن با آن مواجهه ای نشده است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ادامه این نشست، یکی از الزمات مطالعات میان رشته ای قرآنی را برقراری ارتباط با علوم دیگر در سه سطح «مبانی معرفت شناختی»، «مبانی روش شناختی»، و «مبانی اصطلاح شناختی» دانست.
وی بیان داشت: یکی از معضلات حوزه میان رشته ای این است که با انطباق علوم دیگر با آیات قرآنی تلاش می شود که آن فعالیت میان رشته ای محسوب شود.
دکتر پارسا با اشاره به این که مطالعات قرآنی غربی ها بسیار گسترده، متنوع و در حدود ۴۰۰ سال اتفاق افتاده است، افزود: مطالعات میان رشته ای قرآنی در غرب ابتدا به صورت ترجمه قرآن به لاتین بود و غربی ها تا قرن ۱۹ میلادی در مواجهه با قرآن رویکردی جدلی و ضد اسلامی داشتند.
وی گفت: جریان شناسی مطالعات قرآنی در غرب بر اساس تحول فلسفه علم با سه رویکرد «تاریخ محورانه»، «اثبات گرایانه» و«فرهنگ محورانه» میسر است.
