آخرین خبرها

مهمترین مشکل بر سر راه تعلیم و تربیت جدی نگرفتن تعلیم و تربیت است

به گزارش شبکه معالم، ششمین نشست از سلسله نشست‌های مطالعات اسلامی علوم انسانی، از سوی مرکز تخصصی طوبی با مشارکت مرکز مدیریت حوزه علمیه خراسان، دانشگاه فردوسی، دانشگاه باقرالعلوم قم و مجمع عالی حکمت اسلامی مشهد، با حضور اساتید خواهر و فرهیختگان حوزه و دانشگاه در مرکز تخصصی طوبی برگزار شد. در این نشست ها موضوع " مناسبات اسلام و علوم تربیتی با رویکرد مساله شناسی" توسط دکتر ابوالفضل غفاری، عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد، مورد بحث و بررسی قرار گرفت. 

دکتر غفاری، تطور معنای فلسفه تعلیم و تربیت را از نگاه فلسفی در سه دوره هستی شناسی، معرفت شناسی و زبان شناسی تبیین کرد و گفت: بسته به رویکردها و علائق نظریه پرداز و با تلفیق این سه دوره دیدگاه های جدید و متعددی شکل میگیرد.

وی همچنین به رویکردهای مختلف در عامل تعیین کننده در فرایند تربیت، یعنی محیط (رفتارگرایی)،  سرشت (طبیعت گرایی) و فرد(دینی) اشاره کرد. 

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی در ادامه توضیح مساله بودن تعلیم و تربیت را امری سهل و ممتنع قلمداد کرد و بیان داشت: تعلیم و تربیت رایج و فراگیر است، اما فرایند و مکانیسم آن برای اکثریت ناشناخته است. 

وی سپس به تبیین پیشنهادات خود در حوزه مساله شناسی تعلیم و تربیت پرداخت و یادآور شد: از جمله مسائل حوزه تعلیم تربیت، این سوال جدی است که موثر انسان است یا خدا که چهار رویکرد اساسی در پاسخ به این مساله وجود دارد: نظریه ساعت ساز لاهوتی، رها شدگی وجود گرایانه، خداباوری توحیدی و نظریه اسنادها.

تشویق، گرفتار بودن تعلیم و تربیت میان سنت و مدرنیته، متناقض نما بودن تعلیم تربیت، عزت نفس معنوی،  روش شناسی پژوهش در تعلیم و تربیت اسلامی…. مسائل دیگری بود که دکتر غفاری در ادامه به تشریح آنان پرداخت.

 

دیدگاهتان را بنویسید